Część Ich Pamięci

A chihotem historii jest to, że do wspomnień o żołnierzach podziemia używa się dziś moczarowskiego przeboju "w szczerym polu biały krzyż"

Kiedyś ich znów spotkam

@JK

To nie jest moczarowski przebój: ojciec Klenczona był żołnierzem wyklętym, Klenczon zobaczył go po raz pierwszy gdy miał już kilka lat

@Danae

Czołem!

"Góra z górą się nie zejdzie, człowiek z człowiekiem tak".

I to w Lublinie.

Piękne wspomnienia.

@JK
"Gdy w sierpniu 1968 na festiwalu w Sopocie zespół wykonał Biały Krzyż, a Krzysztof Klenczon po piosence złożył na scenie wiązankę kwiatów, środowisko "moczarowców" uznało to za poparcie dla ich linii politycznej, a grupa "komandosów" równie mylnie sądziła , że zespół dał wyraz propagandzie ówczesnych władz"
(to info o "komandosach" - pyszne)
Piotr Łopuszański, PRL w stylu POP, Bellona 2016, str 583

W tej książce (prawie 700 stron, wspaniałe archiwalia), jest wiele smaczków o decyzjach cenzury, która wbrew jakiejkolwiek logice czasem wycinała kwestie, na których autorom nie zależało bardzo, a  puszczała te ostrzejsze, o decyzjach zmienianych "na cito", o tym, że przypadek (tak - zły lub dobry humor jakiegoś kacyka)  bywał sprzymierzeńcem lub wrogiem artystów.

A dziś - na YT ta piosenka jest ilustrowana zdjęciami m. in. Inki i innych Żołnierzy Wyklętych

PS> dziś w dyskusji na Twitterze o moim dzisiejszym tekscie napisałem o Ojcu tak:

"założył na Ochocie koło PTTK... "Parasole", z TYM parasolem na odznace i cenzura się nie pokapowała, ale stary grawer, który im okolicznościowe znaczki robił natychmiast zrozumiał o co chodzi. A nazwa rajdu - rzecz jasna od "akcji Burza" i też dopiero po czasie się bezpieka kapnęła"

Proszę sobie przeczytać krytycznie co o piosence pisze ciocia wiki. Tam się nic kupy nie trzma.

1. Ojciec został w 1945 zatrzymany przez UB i przez 11 lat ukrywał się na Pomorzu. To co? Zwiał z UB, czy go wypuścili? Gdzie indziej piszą, że zwiał w oczekiwaniu na wyrok, bo odpowiadał z wolnej stopy.
2. Ciekawe za co miał być ten wyrok skoro odpwiadał z wolnej stopy, bo przecież nie za działalność w podziemu niepodległościowym. Ci z podziemia nigdy nie odpowiadali z wolnej stopy.
3. Nikt nigdzie nie pisze w jakim oddziale w jakiej formacji służył ojciec Klenczona - cisza. Czy to był WiN,NSZ, Brygada Wileńska, ROAK, NOW, AK - nic, tylko oficer podziemia niepodległościowego.
4. Jeśli oficer to w jakim stopniu.
5. Po drodze były dwie amnestie '45 i '47 a on się jedenaście lat ukrywał.
6. Jedenascie lat "ukrywania" się na Pomorzu. Toż to prawie rekord świata w ukrywaniu się. Ja rozumiem że Lalek ukrywał się do '63, ale na swoim terenie, wspomagany przez rodzinę i bliskich. Początkowo jako zorganizowany oddział. Ale jedenaście lat ukrywania się w warunkach nasycenia terenu odziałami NKWD, UB, Milicji i Informacji Wojskowej, będąc jednocześnie pod wyrokiem? Litosci. Nie uwierzę.
7. Na koniec ten nieszczęsny festiwal w Opolu w 1969 roku. Piosenka "Biały Krzyż" zdobywa nagrodę główną. Krzysztof Klenczon manifestycyjnie kładzie na scenie biało czerwone róże. Czy ktoś uwierzy, że to nie było wyreżyserowane. Jeśli nawet nie było to po takim numerze jego piosenki zniknęły by ze wszystkich odbiorników radiowych jak Polska długa i szeroka. Zresztą sam nasz bohater na takiego głupka nie wyglada, żeby bez zgody czynników robić taka manifestację.
8. Oczywiście wierzymy, że piosenki nagradzane na festiwalu w Opolu (Kołobrzegu, Sopocie) były z powodu ich walorów artystycznych a ktobędzie nagrodzonym nie wiadomo było do czasu, kiedy Jury złożone z samych autorytetów muzycznych nie ogłosi werdyktu.
9. Gdyby ojciec Klenczona rzeczywiście działał jako oficer w podziemiu niepodległościowym to Klenczon co najwyżej mógłby grać na weselach albo w podrzędnej knajpie do kotleta (Nie mam nic przeciwko tej formie uprawiania sztuki). Do przemysłu rozrywkowego, czyli propagandy nie zbliżyłby sie nawet na odległość serii z kałasza.

No to tyle na razie w temacie. Cały ten mit zaś podtrzymują patrioci z bożej łaski skupieni wokół Sakiewicza, tego łysego redaktora co prowadzi program "Warto rozmawiać" (on zdaje się jest z któregoś tego różnokolorowego zespołu rockowego z lat 60 - tych) a także jacyś idący na łatwiznę redaktorzy z Gościa Niedzielnego.

@ JK
Na temat życiorysu ojca Klenczona z ciocią Wiki dyskutował nie będę, bo jest tak sobie wiarygodna, ale co do ukrywania się na Pomorzu: o ile pamiętam, ojciec Klenczona miał zmienioną tożsamość = żył normalnie "na legalu".
Lalek nie - on się ukrywał w sensie dosłownym.
Natomiast nie zgadzam się z etykietką, ze to "moczarowski przebój", bo o ile jest jasnym że KTOŚ z władzy "puscił" ten przebój - to jasne, ale stemplowanie Moczarem zostawiłbym Wyborczej.

Żeby było śmieszniej, zaryzykuję tezę, że równie dobrze mogła to być np żona/kochanka/córka jakiegoś notabla mająca fioła na punkcie "Czerwonych Gitar", Krajewskiego czy Klenczona i udowodnię ją faktem z mojego zawodowego doświadczenia:
***
Początek 21 wieku, jestem z-cą dyrektora generalnego w polskim oddziale międzynarodowego giganta reklamowego.
Naszym klientem, jest polski Gigant, dziś akurat bardzo na tapecie.

Praca z nim była specyficzna - bo o wszystkim,  najmniejszym bzdecie , decydował osobiście Prezes Giganta (nie żartuję). Dział marketingu był atrapą.
Było fajnie, kasa się sypała, klient ekscentryczny, ale "ludzkie panisko".

Jestem na urlopie i dostaję telefon od mojego dyrektora generalnego: "słuchaj, afera z Gigantem, przyjeżdzaj natychmiast"
Wracam,  i słyszę od mojego generalnego:
"zadzwonił do mnie Prezes (nasz), bo do niego zadzwonił wicePrezes ds marketingu Giganta, który dostał zjebkę od Prezesa Giganta"
Na to ja - "no to co, nasz Prezes z ich Prezesem to przecież w jednym klubie whisky piją"

A generalny na to "tym razem tak nie da rady - bo Prezes Giganta dostał zjebkę od żony"

O co konkretnie poszło nie napiszę, bo to by identyfikowało i Giganta i osoby, ale ta anegdota jest przypominana czasem przy okazji koleżeńskich spotkań

 

Oczywiście, że sprawa była szyta grubymi nicimi. Ale przyznać trzeba, że misternie. Bo piosenka na tyle dobra, że wielu się dało nabrać. Tak mi się wydaje, że to była dłuższa akcja przygotowawcza do Gierka.

Ad. 7. Cyt.: "Napisaną w 1968 roku przez Janusza Kondratowicza i Krzysztofa Klenczona piosenkę „Biały krzyż” „Czerwone Gitary” śpiewały przy prawie całkowicie zgaszonych światłach. W ciszy widowni wybrzmiewały ostatnie akordy, punktowy reflektor wydobywał z mroku Klenczona, który kładł na scenie bukiet kwiatów. (…)".

Jeśli powyższe jest prawdą, to w Opolu '69 nie było żadnej na okazję festiwalu przygotowanej przez Klenczona manifestacji. Zespół wykonał piosenkę wedle ustalonej wcześniej i wielokrotnie powtarzanej na wcześniejszych koncertach aranżacji scenicznej.

Toż przecież napisałem ,że wszystko było zaaranżowane tak, by widzom sie wydawało, że to full spontan na cześć taty co sie jedenaście lat ukrywał i wszystkich co ukrywać się musieli lub pod białym krzyżem leżeli. Dodam jeszcze, ze w szczerym polu.

Jeśli Pan gdzieś w internecie znajdzie następujące dane ojca Klenczona:

1. Stopień wojskowy
2. Pseudonim
3. Przynależność do formacji niepodległościowej (nazwa)
4. Odział bądź okręg
5. Informacje za co miał być skazany odpowiadający z wolnej stopy w 1945 roku żołnierz Podziemia Niepodległościowego

To uwierzę, że ta piosenka była napisana i wykonywana w tych intencjach, które Pan i środowisko niezalezna.pl prubujecie jej przypisywać.

Brak takich informacji (a ja takich nigdzie nie znalazłem) w kontekście roli przypisywanej tej piosence oraz okres jej powstania utwierdza mnie w przekonaniu, że była to zwykła ustawka. Patriotyczno komunistyczną ustawkę w latach 60 - tych robił nie kto inny tylko Moczar i środowisko bandziorów z GL i AL .

Pozdrawiam